Ukrainsk forening Øst Norge ønsker å samle penger for trykk og innramming av bilder og for innkjøp av materiell for botanisk kunst. Foreningen ble kontaktet av en florist og en fotograf som ønsker å delta med egne prosjekter på Ukrainsk dag på  Roseslottet i Oslo. Se gjerne utvidet beskrivelse nederst.

Ukrainsk forening Øst Norge arrangerer Ukrainsk dag på Roseslottet lørdag 14. mai. Dette blir en fremvisting av ukrainsk kultur med musikk, håndverk, mat, workshops og kunst.  Roseslottet er en kunst-park på toppen av Oslo som fremhever demokratiske verdier og har i løpet av de siste årene blitt en viktig del av hovedstadens kulturlivet. Foreningen har gjennomført lignende arrangement i 2021 og har blitt invitert til å arrangere Ukrainsk kulturdag igjen i 2022. Se gjerne videoen fra fjorårets arrangementet her.

Foreningen har kommet i kontakt med to ukrainske kustnere på flykt som ønsker å bidra til arrangementet. Begge har konkrete meningsfulle prosjekter som de ønsker å formidle til Oslo-befolkningen.

 Viktoria Chikalo er fotograf, og er selv på flukt. På sin vei fra Ukraina til Norge har hun tatt bilder av og samlet historier til kvinner på flukt og andre kvinner hun har møtt på sin vei. Disse bilder sammen med historier vil hun stille ut både på Roseslottet og andre arrangementer fremover.

Prosjektet heter People. UKRAINIAN. WORLD

Viktoria forteller selv (original tekst nedenfor):

Jeg heter Viktoria. Jeg er fotograf. Jeg finner inspirasjon i MENNESKER og deres livshistorier, og jeg er sikker at deres historier kan også inspirere andre. Dette prosjektet dukket ikke spontant. I to år har jeg tenkt lekt med ideen om å bli kjent med mennesker som treffer på sin livsvei utfordninger, tap, venskelige omstendigheter og velger livet likevel. Hva får de krefter av, hva får dem til å gå fremover. Men det manglet noe hele tiden. Kanskje det manglet reiser, kanskje mennesker, kanskje jeg var ikke modig nok... Den 1. mars bestente jeg å dra fra Ukraina. Krigen har blitt for meg et vendepunkt jeg dyttet meg av for å bevege meg frem. Jeg bestemte å dra... Det var en kveld i Warshawa, og jeg var utmattet av jobbsøking og frykten av fremtiden... Min ideen dukket opp igjen, men denne gangen ble den presis og konkret. Jeg har følt med hele min kropp at jeg vil gjøre det! Jeg vil treffe mennesker og med bilder og ord fortelle deres historier. Hvis det vil hjelpe minst et menneske få krefter og tro på seg sev, blir jeg glad! Jer møter kvinner som på grunn av krigen forlot sin hjem, familien og nære i Ukraina og vil tilbake. Jeg treffer også kvinner som dro og vil begynne sitt liv på nytt, fra ny side. Jeg treffer også ukrainere som har bodd i Norge allerede i noen år og om krigens virkning på deres selvfølelse og hvordan endres holdninger til ukrainere i verden. Og jeg treffer også mange fantastisk snille mennesker som med åpne hjerter hjelper ukrainere gå over tiden eller å begynne nytt liv. Jeg ønsker at disse historier vil inspirere andre for tro, kjærlighet og håp! At det blir inspirasjon for livet!

Мене звати Вікторія. Я фотограф.  Мене надихають ЛЮДИ і їхні життєві історії, які я впевнена здатні надихати інших.  Цей соціальний проект  народився не зовсім спонтанно. Вже пару років я виношувала ідею про те, якби знайомитись з такими людьми, які на своєму шляху зустрічаючись з труднощами, втратами, складними обставинами, вибирали життя. Що дає їм цю силу, що їх надихає рухатись вперед?! Але все чогось мені не вистачало.. Подорожей, людей, можливо  все ж сміливості..  1 березня я вирішила поїхати з України. Початок війни став для мене точкою, від якої мені потрібно було відштовхнутись, щоб рухатись далі. І я вирішила їхати.. Якось одного вечора в Варшаві, коли втомилась від пошуків роботи і страху що робити далі.. В мене знову з'явилась ця думка, та цього разу вона була дуже чіткою і однозначною. Всім своїм тілом я відчула, що я хочу це зробити! Я хочу знайомитись з людьми і через фотографію та слова розповідати їхні історії. Якщо це допоможе хоча б одній людині повернути собі свою силу, повірити в себе і рухатись вперед, я буду щаслива.  Я зустрічаюсь жінками, які покинули свій дім, рідних, близьких через війну в Україні, які хочуть повернутись додому. Також я зустрічаю жінок, які виїхали і хочуть почати життя з початку, з нової чистої сторінки. А ще я зустрічаюсь із українцями, які живуть за кордоном вже декілька років та розповідають як ці події в Україні впливають на їхнє самовідчуття тут та як змінюється відношення іноземців до українців.  І звісно, я зустрічаю багато чудових людей з добрим серцем, які допомагають українцям пережити цей час або розпочати нове життя. Я хочу щоб ці історії надихали інших на любов, віру і надію! На життя!

Inna Petrenko er en talentfull florist er selv fra Gostomel som ligger rett ved Bucha. Hun har kommet til Norge med sine to sønner og gammel far, mens mannen hennes ble igjen i Ukraina.  I Ukraina har hun drevet en kreativ studio Gilia prosjekt og tilbød utsmykning av interiører i både offentlig og privat sektor, opplæring og kursing.  Inna ble kjent med norske florister fra Norges grønne fagskole VEA ved å delta på kurs  der. En av VEAs lærere åpnet sitt hus på Nesodden for Inna og hennes familie hvor hun befinner seg nå. 

For Ukrainsk dag på Roseslottet vil Inna lage  5 stykker "vinok". Det er en blomsterkrans som brukes som hodepynt av unge jenter. Vinok er en viktig del ukrainsk folkedrakt og Inna vil fremstille egen tolkning med den tradisjonnelle kransen  som utgangspunktet. Under arrangementet blir det mulig  for besøkende å tå bilder i vinok. Etter endt arrangementet vil alle kranser tørkes for videre oppbevaring og aksjoneres for andre humanitære formål organisasjonen jobber med.

Ukrainsk forening Øst-Norge samler inn penger for innkjøp av materialer til 5-10 stk. av blomsterkranser.

Inna sin historie fortalt av Viktoria:

For illusrasjon. Ukrainsk vinok. Bilde hentet fra nettet, Inna kommer til å vise egne arbeider.